پنج شنبه ۲۰ مرداد ۱۴۰۱
به متخصص روماتولوژی، روماتولوژیست (rheumatologist ) میگویند. روماتولوژیست پزشکی است که آموزش جداگانه ای در زمینه تشخیص و درمان بیماریهای اسکلتی عضلانی و بیماریهای خود ایمنی سیستمی که به عنوان بیماریهای روماتیسمی (روماتیک) میشناسیم، دیده است. این بیماریها بر مفاصل، عضلات و استخوانها اثر گذاشته و منجر به درد، ورم، سفتی و تغییر شکل این بخشهای بدن میشوند.
بیماریهای خود ایمنی زمانی ایجاد میشوند که سیستم ایمنی در نواحی از بدن که نیازی نیست حمله ور شده و التهاب ایجاد میکند و به بافتهای خود بدن آسیب وارد میکند. این بیماریها ممکن است بر چشمها، پوست، دستگاه عصبی و اندامهای داخلی نیز تاثیر بگذارند. متخصص روماتولوژی همانند متخصص ارتوپدی بیماریهای مفصل را درمان میکند اما عمل جراحی انجام نمیدهد.
بسیاری از متخصصان روماتولوژی تحقیقاتی را نیز انجام میدهند تا علت و درمان بهتر بیماریهای روماتیسمی را پیدا کنند.
راهنما : اطلاعات مفید در مورد بیماری نقرس که بهتر است زودتر بدانید.
متخصص روماتولوژی باید چهار سال دوره آموزش پزشکی یا استئوپاتیک ببیند و پس از آن سه سال آموزش رزیدنسی در حوزه پزشکی داخلی یا اطفال کسب نماید. برخی از روماتولوژیستها هر دو زمینه را آموزش می بینند. پس از رزیدنسی، باید دو یا سه سال فلوشیپ نیز برای یادگیری بیشتر در مورد بیماریهای خود ایمنی و اسکلتی عضلانی و درمان آنها، داشته باشند.
متخصص روماتولوژی باید گواهی دانشنامه (بورد) روماتولوژی را نیز دریافت کند. این گواهی هر ده سال باید دریافت شود.
هر کسی مشکل یا درد مفصل و عضله را گاهی تجربه میکند. اما زمانی که درد مفصل یا عضله طبق انتظار برطرف نشود، معاینه بیشتری نیاز دارد. معاینه اولیه را پزشک عمومی انجام میدهد اما اگر متوجه شود به بررسی های بیشتری نیاز است شما را به متخصص روماتولوژی ارجاع میدهد .
بیماریهای روماتیسمی گاهی ماهیت پیچیده ای دارند و تشخیص آنها سخت میشود بنابراین روماتولوژیست سابقه پزشکی کامل شما را باید بداند.
همه نتایج ویزیت و آزمایش ها جمع بندی میشود تا علت مشکلات بیمار، مشخص شود و برنامه درمانی تعیین گردد. درمان ممکن است شامل دارو، فیزیوتراپی، ارجاع به متخصصهای دیگر یا تزریق در مفصل باشد. تشخیص برخی از بیماریهای روماتیسمی دشوارتر است و ممکن است به چند جلسه نیاز باشد. در جلسات بعدی مراجعه، متخصص ممکن است مشکل را درمان کرده یا در مورد داروها، مکانیسمهای غلبه بر مشکل یا تکنیکهای پیشگیری از ناتوانی یا بازیابی عملکرد و بهبود کیفیت زندگی با بیمار صحبت کند.
بیماریهای روماتیسمی به بیماریهایی گفته میشود که بر زردپی ها، رباطها، استخوانها و عضله ها تاثیر میگذارد. از جمله بیماریهای روماتیسمی شایع میتوان به آرتروز اشاره کرد که خود انواع مختلف دارد.
راهنما : 6 راه موثر برای درمان کمر درد
بیشتر این بیماریها زمانی ایجاد میشوند که سیستم ایمنی بیش فعال شده و به بافتهای خود بدن حمله میکند. پزشکان علت این پدیده را نمیدانند. گاهی اوقات عامل آن در ژنها نهفته است و گاهی حاصل عواملی در دنیای پیرامون ماست مانند سیگار کشیدن، آلودگیها یا عفونتها. جنسیت نیز میتواند نقش داشته باشد چرا که بیماریهای روماتیسمی در زنان بیشتر از مردان دیده میشود. به طور کلی بیماریهای روماتیسمی به معنی التهاب در ساختارهای اتصالی یا پشتیبانی کننده بدن (بیشتر مفاصل و گاهی زردپیها، رباطها، استخوانها و عضله ها) است. برخی از بیماریهای روماتیسمی بر اندامها نیز تاثیر میگذارند. این بیماریها در نهایت باعث از دست رفتن عملکرد بخش درگیر بدن، میشوند.
بیماریهای روماتیسمی خود ایمنی سیستمی (SARD) گروهی از بیماریهای خود ایمنی هستند که شامل مواردی مانند آرتروز روماتیسمی، لوپوس ، سندرم شوگرن، اسکلروز سیستمی، پلی میوزیت و درماتومیوزیت می باشد. بیماریهای روماتیسمی خود ایمنی سیستمی تنها زیر مجموعه بیماریهای خود ایمنی هستند و بیماریهای خود ایمنی دیگری نیز وجود دارند که در بخشهای دیگر بدن ایجاد میشوند.